fbpx

“Mama ik mis jou!” Een gedicht over voortschrijdend inzicht.

Mama, ik heb je gemist..
Als kleine baby van 6 weken, daar in die couveuse, vechtend voor mijn leven.
Je kon er niets aan doen, je mocht mij niet eens aanraken.
In dat gebrek aan aanraken ligt vast ook mijn moeizaam vermogen tot hechten ten grondslag.
 
 
Mama, ik heb je gemist….
Als klein meisje van 3
Toen je begrijpelijkerwijs jouw verdriet om een doodgeboren jongetje, mijn broertje, moest verwerken.
Ik miste je nog steeds toen ik 5 was, je weer zwanger was en je natuurlijk erg bezorgd was over het welzijn van de nieuwe baby, mijn kleine zusje.
 
 
Mama, ik heb je gemist…
Toen ik 7 was en jij zoveel verdriet had en boos was…
Vanwege de scheiding van Papa
Ik werd op school ondertussen zoveel werd gepest en wat je niet wist…
ook seksueel werd misbruikt…
Ik durfde niets te zeggen, je had het al zo moeilijk,
 
 
Mama, ik heb je zo gemist
Tussen mijn 8 en 12e
Toen je het zo ongelooflijk druk had met werken voor de kost
En je vrijwilligerswerk voor de handbalvereniging
Hele weekenden waren wij in de sporthal, maar je zag mij niet of nauwelijks…
Op school was alles nog steeds zo ellendig, maar dat kon jij niet weten.
 
 
Mama. Ik heb je zo gemist…
Toen ik tussen mijn 13e en mijn 15e bij jou en “Ome Rob” woonde,
Je had opeens zo een druk gezin, met wel 6 kinderen, sommige volwassen en allemaal een mening…
En ondertussen probeerde jij ook nog de mooie vrouw van de ondernemer te zijn
Het was ook zo veel voor je en je relatie ging niet zo goed…wéér een teleurstelling..
Ik zag dat het niet goed ging met je, daarom dronk je steeds meer.
 
 
Mama, ik heb je zo gemist…
Toen ik 16 was….en het huis uit werd gezet
Ik was best wel stoer en zelfstandig….
Maar een meisje in de pubertijd…heeft zoveel steun en wijsheid van haar moeder nodig….ik deed maar wat.. en zelden het wijste…
Het lukte jou niet het mij te geven…het ging steeds slechter met je.
 
..
Mama, wat heb ik je gemist…
Toen ik 19 was en door mijn verkering zag en voelde hoe een echt warm gezin eruit zag..
Maar dat kon ik je niet vertellen toen, jouw relatie was kapot, en het ging echt niet goed met je..
In de 15 jaar daarna gleed je steeds verder achteruit…steeds vaker werd ik gebeld door de politie…
Dat zij meldingen kregen van de buren, die zich zorgen maakte
Dan deed ik de deur open, en vond ik je in je eigen braaksel of urine..
Als een baby waste ik je en legde je in bed…..de rollen draaide zich om Mama..
En ik was daar nog niet klaar voor.
 
 
Want mama, ik miste je…
Toen ik 31 was en voor de eerste keer zwanger was en moeder werd…
Toen ik je belde en je eerst in een toestand was waarin je niet begreep dat ik je dat mijn zoontje was geboren, maar dat het helemaal niet goed ging met hem…
Maar je had het wél gehoord mama, want opeens was je daar in het ziekenhuis….en ik stuurde jou weg….
Dat spijt mij zo ontzettend mama.
 
 
Want ik heb je zo gemist…ik wilde zo graag weten hoe jij dat vroeger deed..
Hoe het voor je voelde, toen jouw kindje aan toeters en bellen op de couveuse lag.
Net zoals de mijne nu….
Maar ik durfde niet mama, ik was zo bang voor een teleurstelling..
En ik liet mijn pijn door boosheid verdoezelen.
 
 
Wat heb ik je gemist mama,
Toen het huiselijk geweld maar erger en erger werd…en ik daar met jou niet over kon praten
Omdat het maar slechter en slechter met je ging
En jij maar aan iedereen vertelde dat ik, jouw “zorgenkindje” het zo ontzettend goed deed met werk, een eigen huis, twee auto’s en óók nog een huis in Spanje
Maar mijn man zei dat je ziek was in je hoofd….
Dat was je misschien ook wel, maar dat had ik niet moeten veroordelen.
 
 
Sorry mama, ik was zo teleurgesteld.
En zo bang voor de pijn die zou volgen op wéér een teleurstelling…
Dus nadat ik je had verteld dat ik zwanger was van mijn 2e kindje….besloot ik even de pauzeknop in te drukken voor wat betreft onze relatie…Het huiselijk geweld en het overlijden van papa’s vriendin gaven al te veel verdriet….
Ik kon je niet aan mama….ik trok het niet. Dat spijt mij zo.
 
 
Mama, ik mis je….
Wat deed het pijn om vijf weken voor mijn bevalling dat ene telefoontje te krijgen waar ik altijd zo bang voor was.. toen je was gevonden, levenloos in het water..
Toen ik je briefje las waarin stond dat je dood zou zijn als ik dit zou lezen…
Waarin je zei dat je zo boos op mij was, omdat ik nooit meer bij je kwam.
 
 
Mama, ik was ook boos op jou..
Ik was 34 jaar en het voelde toen alsof ik nooit een moeder had gehad…
Mama, ik miste je…
Toen mij overkwam wat jou overkomen is…
Een vechtscheiding, keihard werken en een enorme burn-out…
Niet meer willen leven, twee keer zelfs mama deed ik wat jij had gedaan…
En kreeg wat jij had gekregen…mijn kinderen wilden mij niet meer zien..
Alleen duurde dat bij mij wat langer…het duurt zelfs nog steeds gedeeltelijk.
 
 
Mama, het is nu 22 jaar later….en ik mis je….
Nu ik eindelijk zover ben dat ik het leven en de cirkel daarvan begrijp..
Nu ik geheeld ben en eindelijk tot mijn potentie kom…omdat ik niet meer hoef te overleven..
Nu ik zelf ook mijn kind zo mis…
Nu ik merk dat ik zelf best moeite heb met het vinden van de verbinding, ook met hen die ik zo liefheb.
 
Mama, vergeef mij …ik vergeef jou ook…
Er is geen boosheid meer…en de rouw om hetgeen er nooit was is voorbij.
Voor het eerst sinds ik mij kan herinneren, kan mijn hart stromen vol liefde richting jou.
Voor het eerst voel ik die verbinding…22 jaar na jouw dood.
 
 
Ik word nu bijna 57 jaar jong.
Dankzij mijn eeuwige ontwikkelprikkel zie ik nu: Ik ben jouw dochter…en jij bent en blijft mijn mama..
Ik eer je mama….ik eer onze onvoorwaardelijke liefde…wij kunnen liefhebben zoals niemand dat kan….
Vanaf nu zal ik al op zoek gaan naar die zeldzame foto’s van ons samen.
Ze gaan in een mooie lijst mama…
En ik zal iedereen vertellen hoeveel liefde jij in je had…
En over het onvermogen om die te uiten….daar hebben wij het niet meer over.
 
 
XXJe dochter BrigitteXX

Een reactie op ““Mama ik mis jou!” Een gedicht over voortschrijdend inzicht.

Reacties zijn gesloten.

Follow by Email
LinkedIn
LinkedIn
Share
Instagram
WhatsApp
Deze site maakt gebruik van cookies om je een betere surfervaring te bieden. Door deze website te bekijken en te gebruiken ga je akkoord met het gebruik van cookies.
Chat openen
1
Wil je iets vragen?
Hallo 👋 Ik ben Brigitte de Ruijter van Bergen en Dalen!
Hoe kan ik je helpen?